لزوم تغییر و بهینه‌سازی زمانبندی دریچه‌های هوا و دود در تبدیل موتور دیزل ملی د87 به موتور گازسوز پیش آمیخته

سوخت پاک، ارزان و در دسترس گاز طبیعی در سالیان اخیر تولیدکنندگان در زمینه موتورهای احتراق داخلی را به توسعه و تولید موتورهای گازسوز خصوصا در زمینه کاربری سنگین و نیروگاهی واداشته است. در این مطالعه که برگرفته از طرح تبدیل موتور دیزل ملی د87 به گازسوز نیروگاهی می‌باشد، برای دستیابی به اهداف پروژه که در فاز اول دستیابی به بازده حرارتی 35% و در فاز نهایی دسترسی به بازده حرارتی 42% است استفاده از طرح سوخت آما در بالادست تنجار جهت اختلاط هوا و سوخت بر سایر طرح‌های رایج ترجیح داده شد. قابل ذکر است این مطالعه برگرفته از مرحله اول پروژه جهت دسترسی به حداقل بازده حرارتی 35% می‌باشد. لذا با انتخاب این طرح از آنجایی که در تمامی لحظات کارکردی موتور، بطور پیوسته مخلوط هوا و سوخت جایگزین هوا در راهگاه مکش شده است با مطالعه اولیه مشخص شد که زمانبندی دریچه‌های هوا و دود جهت دسترسی به بازده هدف در تبدیل طرح دیزل به گازسوز نقش تعیین‌کننده‌ای را ایفا می‌کند. لذا پس از مشاهده عملکرد نامناسب زمانبدی دریچه موتور پایه دیزل، در مطالعه‌ای عددی اثرات زمان باز و بسته شدن دریچه‌های هوا و دود بررسی شد که در نهایت مشخص گردید که بیشترین اثرات مربوط به همپوشانی دریچه‌ها می‌باشد که در نهایت منجر به کاهش زمان همپوشانی از 110 درجه در دیزل به حدود 33 درجه در طرح گازسوز شد. در انتهای این مطالعه، مرحله اول پروژه در اتاق آزمون با دسترسی به بازده حرارتی ترمزی 38%  انجام شد که مقایسه آن با الگوی پیشگویی یک‌بعدی نهایی در انتهای گزارش اعلام شده است.